چاپ
کد خبر: ۲۹۸۰

گفتگو با مردی که درختانِ باغش را درآورد و به جای آنها نهالهای دانش کاشت
شکرالله باقریان خیر مدرسه ساز می گوید اگر دانشگاه و مدرسه نباشد، درکی وجود نخواهد داشت و به همین دلیل باید قدردانِ معلمان و کسانی باشیم که فرهنگ مدرسه سازی را یادمان دادند.
به گزارش روابط عمومی مجمع خیرین مدرسه ساز استان اصفهان به نقل از اداره اطلاعرسانی و روابطعمومی اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان شکرالله باقریان از خیران ساکن در شهر سهلوان، با وجود مشارکت در اموری مانند راهسازی، ساختِ مسجد و بهداری، بنیان گذاشتنِ هنرستان فنی حضرت زهرا (س) در شهر سهلوان را مهمترین فعالیت زندگیاش میداند.
این خیر مدرسهساز در گفتگو با خبرنگار آموزش و پرورش اظهار داشت: دینِ ما، ما را به این کار تشویق کرده است، قرآن از عمل صالح سخن گفته و آیاتی مانند فَاسْتَبِقُوا الخَیرات را داریم که از مصادیقش مدرسهسازی است و از همین رو ساخت مدرسه بنیان فرهنگ و توفیقی از جانب خداوند است.
باقریان تأکید کرد: وقتی به مدرسهای وارد میشوم، دانشآموز، معلم و تابلوی مدرسه میبینم، برایم مانند مشاهده حجرالاسود و زیارت خانه خدا مقدس است. این مدرسه و دانشگاه است که به ما درس زندگی میبخشد و پیامبر (ص) نیز فرمودهاند: « ز گهواره تا گور دانش بجوی » گهواره دامانِ مادر است، اما بعد از آن جز مدرسه چه معنایی میتواند داشته باشد؟ پس همه باید بدانند هر چه از پیشرفت، صنعت، روشنایی زندگی و ... هست، از مدرسه و دانشگاه سرچشمه مییابد.
وی آثار و برکاتِ مدرسهسازی را در زندگی شخصی خود بینهایت دانست و ادامه داد: زمانی که نیت کردم در این زمینه مشارکت کنم، زندگیام تغییر کرد و فرهنگم عوض شد که قابل توصیف نیست. این راه نگاهم به اطرافیان تغییر کرد، از نظر اقتصادی نیز عالی بوده و معتقدم هر چه در راهِ خدا انفاق کنیم به بهرهاش میرسیم.
باقریان تصریح کرد: از صاحبانِ سرمایه میخواهم در راهِ فرهنگ، گسترشِ علم و ساخت دانشگاه و مدرسه سرمایهگذاری کنند، اگر دانشگاه و مدرسه نباشد، درکی وجود نخواهد داشت و به همین دلیل باید قدردانِ معلمان و کسانی باشیم که فرهنگ مدرسهسازی را یادمان دادند.
این خیر مدرسهساز همکاری با آموزش و پرورش را والاترین و بهترین موضوع در زندگی خود عنوان کرد و افزود: در ساختِ راه و جاده، بهداری و بهزیستی و مسجد فعالیت و انجاموظیفه داشتهام، اما هیچکدام برایم لذتِ مدرسهسازی را نداشته است و در زندگی خود بهتر از همکاری با آموزش و پرورش کاری انجام ندادم. برای ساختِ مدرسه درختانِ باغ را درآوردم و آن را به مدرسه تبدیل کردم که مسئولانِ آموزش و پرورش به من گفتند چه انتظاری از ما دارید و من از آنها خواستم در نگهداری از این مرکز و استفاده مطلوب از آن کوشا باشند.
منتشر کننده : نزاکت اللهیاری