سیدمحمدعلی میرباقری، رئیس مجمع خیرین مدرسه ساز استان فارس است. او دکترای چشم پزشکی دارد و علاوه بر طبابت، در دانشگاه شیراز هم تدریس می کند. او که در خانواده ای ن کیوکار بزرگ شده است، همراه پدر خود در شیراز و شهرستا نها و روستاهای اطراف آن 7 واحد آموزشی ساخته است. گزیده ای از گفت وگو با وی را در ادامه بخوانید.

انگیزه اصلی ام برای ورود به عرصه مدرسه سازی خانواده ام بودند. پدرم یکی از خیران بزرگ استان فارس بود که سال‌ها در این عرصه فعالیت داشت و جزو هسته اصلی تشکیل مجمع خیران مدرسه ساز استان فارس بودند. چنین بود که لطف خدا شامل حال ایشان و من شد و توانستیم 7 واحد آموزشی در شیراز و شهرستان‌های اطراف و حوزه سکونت و تولد پدرم تأسیس کنیم. دلیل دیگر هم این بود که احساس می‌کردیم فضای آموزشی حتی در شیراز به اندازه کافی وجود ندارد. جز اینها وقتی از لحاظ فرهنگی و توسعه فرهنگی در شهرستان‌های مجاور محرومیت‌هایی را می‌دیدیم این مهم را در ذهنمان پرورش می‌دادیم که باید کاری در این زمینه انجام دهیم.

وقتی دانش آموز بودم، پدرم من را در مدرسه‌ای ثبت نام کرد که در تعلیم و تربیتم تأثیر داشت. در آن مقطع که اواخر دوران رژیم ستمشاهی بود، پدر با توجه به وضع فرهنگی و نظام غلط حاکم در آن دوران، مدرسه‌ای را برای درس خواندنم انتخاب کرد که کاملاً مجزا از بافت فرهنگی بقیه مدارس بود و توسط یک روحانی بزرگ در شیراز اداره می‌شد و کاملاً بافت فرهنگی و مذهبی داشت. خوب به خاطر دارم اولین روزی که به مدرسه رفتم، پدرم دستم را به دست آن روحانی بزرگ سپرد و از ایشان خواست که من را به عنوان یک سرباز امام زمان تربیت کند.

مدرسه، مدرسه ای بود که توسط خیران آن زمان با فرهنگ خاص ساخته شده بود و به عقاید خانوادگی ما نزدیک بود. همیشه مدیون پدرم هستم که برایم تلاش کردند و البته ایشان از بانیان و سیاستگذاران مدرسه هم بودند. این است که همیشه به دوستان و مسئولان و مدیران آموزش و پرورش می گویم مدارس خیرساز باید آموزشگاه‌های خیرساز باشد. در واقع از دانش آموزانی که در آنجا تحصیل می کنند باید خیران بزرگی ساخته شود تا کاروان بزرگ این گروه با قدرت پیش برود و به راهش ادامه بدهد.

در برخی از روستاهای فارس، به سبب دوری از مرکز و همین‌طور به دلیل مسائل فرهنگی، دخترها مجبور بودند تا سطح خاصی تحصیلات‌شان را ادامه دهند و متأسفانه در سنین خیلی کم ترک تحصیل می‌کردند. ساخت و تأسیس مدارس دخترانه در آن مناطق باعث شد به جای اینکه خانواده‌ها دنبال ترک تحصیل دختران‌شان باشند، به فکر ادامه تحصیل آنها باشند.

خوشبختانه نتیجه فعالیت خیرخواهانه را در زندگی‌ام لمس کرده ام و از این بابت بسیار خرسندم. مدرسه سازی کاری خودجوش است. آن چیزی هم که بیش از هر نکته دیگری مهم است اینکه افراد پول طیب و طاهری داشته باشند. در واقع مدرسه سازی نیتی است که از سوی خدا به قلب خیران نازل می‌شود. معتقدم تقوا، درستکاری و رزق حلال باعث می‌شود انسان در مسیری قرار بگیرد که به کار خیر تمایل پیدا کند.

پیشنهاد می‌کنم در کار خیر و مشارکت‌های مردمی و خصوصاً مدرسه‌سازی، رسانه‌های بزرگ مثل صداوسیما و سازمان تبلیغات اسلامی و حتی از تریبون نماز جمعه، مردم به این کار تشویق و ترغیب شوند. همچنین سمینارهای تکریم از خیران پربارتر تشکیل شود و در کل، فضایی ایجاد شود که همه اقشار مردم ضرورت مدرسه سازی را درک کنند.