داستان نیک‌اندیشی فرنو از 22 سال قبل؛ زمانی که از دنیا رفت آغاز شد. آقای فرنو وصیت کرده بود که بعد از فوتش همسرش مدرسه‌ای با اعتبار 20 میلیون تومان بنا کند تا صالحات باقیاتی از او به یادگار بماند. همسرش پس از درگذشت وی، مدتی اوضاع و احوال روحی مناسبی نداشت به‌گونه‌ای که در بیمارستان بستری شد و تحت نظر پزشکان قرار گرفت. خانم احترام فرنو در روزهای فراغ و زمانیکه عمرش در بیمارستان سپری می شد به وصیت‌نامه و دغدغه‌های همسرش برای دانش‌آموزان می‌اندیشید تا اینکه عزم خود را جزم کرد و تصمیم گرفت به امید زنده نگه‌داشتن یاد و خاطره همسرش با قوت از بستر بیماری برخیزد.

احترام فرنو می‌گوید: همسرم زمانیکه در حوزه تولید دفتر فعالیت می‌کرد همواره به این می‌اندیشید که باید دفتری تولید کند که تمام اقشار جامعه بتوانند به‌راحتی و با هزینه اندک آن را برای فرزندانشان تهیه کنند و دغدغه‌ای برای از بین رفتن آن نداشته باشند. وی با این دغدغه و اندیشه همواره به فعالیتش ادامه می‌داد و تلاش می‌کرد در این مسیر از هیچ کوششی دریغ نکند.

شدیم که وی یک وصیت‌نامه دیگری نوشته و در آن قید کرده بود که به ارزش 20 میلیون تومان مدرسه ای بنا کنیم. زمانیکه تصمیم گرفتم به وصیت‌نامه همسرم عمل کنم فرزندانم نیز مرا یاری کردند و خوشبختانه توانستیم به کمک یکدیگر مدرسه‌ای احداث کنیم.

فرنو می‌گوید: کارخانه تولید دفتر حوالی کرج بود برای همین از نزدیک شاهد مشکلات تحصیلی دانش‌آموزان این منطقه بودیم که از همین رو تصمیم گرفتیم مدرسه را در قلعه حسن خان کرج بنا کنیم.

احترام فرنو از نخستین بانوان مدرسه‌ساز ایران

این خیّرمدرسه‌ساز می‌ گوید: در آن سال‌ها من اولین خانمی بودم که قدم در راه ساخت مدرسه برداشته بود. به همین خاطر پس از ساخت مدرسه به مراسم خیرین مدرسه‌ساز استان خراسان رضوی دعوت شدم و در خصوص اهمیت مشارکت در مدرسه سازی در این مراسم صحبت کردیم. پس از اینکه به تهران بازگشتیم، تصمیم گرفتم در منزل خود محفلی برای جلسات خیرین مدرسه‌ساز ایجاد کنم به این ترتیب برای مدتی جلسات جامعه خیرین مدرسه‌ساز در منزل من و دور میزکار همسرم برگزار می‌شد. در آن روزها تلاش می‌کردم جلسات به‌صورت مرتب برگزار شود تا این تشکل ارزشمند پا بگیرد. تمام تلاشم این بود که هیچ کمبودی در این زمینه احساس نشود به‌گونه‌ای که برای خیرینی که از شهرستان به تهران می‌آمدند غذا و امکانات استراحت آماده می‌کردم.

وی ادامه داد: پس از مدتی با فرزندانم مشورت کردم و تصمیم گرفتیم منزلی را که در حوالی منطقه سیدخندان تهران اجاره داده بودیم را در اختیار جامعه خیرین مدرسه ساز قرار دهیم تا جلسات به‌صورت مشخص، منظم و در محلی مناسب برگزار شود؛ زیرا اعتقاد بنده بر این بود زمانی می‌توانیم در راستای توسعه فضای آموزشی گام برداریم که جلسات و تصمیم‌گیری‌ها منسجم و منظم برگزار شود.

ساخت مدرسه نیاز به سرمایه کلان ندارد

فرنو که معتقد است همه افراد می‌توانند در حد توان در ساخت مدرسه مشارکت داشته باشند، می‌گوید: مشارکت در ساخت مدرسه نیاز به سرمایه بسیار زیاد ندارد. افرادی که تمایل به مشارکت در امر مقدس مدرسه سازی داشته باشند می‌توانند با مقادیر بسیار ناچیز نیز در راه این امر خیّر قدم بردارند. بنده معتقد هستم حتی مشارکت در تهیه ملزومات جلسات خیرین مدرسه ساز نیز نوعی مشارکت در ساخت مدرسه محسوب می‌شود، بنابراین تمام اقشار جامعه می‌توانند در این راه گام بردارند.

این بانوی خیّر و نیک‌اندیش می گوید: خیرخواهی در ذات انسان‌ها نهفته است و نمی‌توان برای این خصلت انسانی حد و مرزی قائل شویم.

حمایت از دانش‌آموزان کم بضاعت از اهداف اصلی فرنو

وی علاوه بر توسعه فضای آموزشی، حمایت‌های مالی از دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل را یکی از دیگر اهداف اصلی خود می‌داند و می‌گوید: صرفاً با توسعه فضای آموزشی نمی‌توان امکان تحصیل برای همه دانش‌آموزان را در کشور فراهم کرد؛ زیرا برخی دانش‌آموزان به‌خصوص ساکنان مناطق کم برخوردار و محروم به دلیل مشکلات مالی قادر به تهیه کیف، لباس، لوازم‌ التحریر و ... برای ادامه تحصیل، نیستند.

فرنو یادآور می‌شود: بنابراین یکی از اهداف من و برخی اعضای جامعه خیرین مدرسه ساز، حمایت مالی از دانش‌آموزان بی‌بضاعت است که تاکنون توانسته ایم تعدادی از این دانش‌آموزان را شناسایی و تحت پوشش قرار دهیم. خوشبختانه هم اکنون پس از گذشت سال‌ها درخت تنومند تلاش در راه مدرسه سازی به ثمر نشسته و امروز شاهدیم که تعداد زیادی از دانش‌آموزان تحت پوشش، در رشته‌های خوب از جمله پزشکی و مهندسی برای تحصیل در مدارج عالیتر در دانشگاه‌ها پذیرفته شده‌اند.

کار نیک، بزرگترین مشق زندگی فرنو

این خیّرمدرسه‌ساز کمک به دیگران را بزرگترین مشق زندگی خود می‌داند و می‌گوید: من کمک به دیگران را از مادرم آموخته‌ام و برای انجام آن از هیچ کوششی دریغ نخواهم کرد.

احترام فرنو، از اعضای هیئت مدیره جامعه خیرین مدرسه‌ساز و حامی دانش‌آموزان بی‌بضاعت و کم بضاعت می‌افزاید: من هیچ گاه در ازای کارهایی که انجام داده‌ام از خداوند درخواستی نداشته‌ام؛ اما خداوند همواره به من توجه داشته و در کنار فرزندان و نوه هایم بهترین روزهای عمرخود را سپری می‌کنم.

حالا خانم "احترام فرنو" که به نوعی از نخستین بانوان مدرسه‌ساز ایران است، سال‌هاست برای اعتلای علم و دانش در کشور می‌کوشد و برای رسیدن به این هدف بزرگ، از هیچ تلاش و کوششی فروگذار نمی شود. شاید دور از ذهن نباشد که فرنو را یکی از نمونه‌های بارز خیّرین مدرسه‌ساز بدانیم که تمام مرزها را برای توسعه علم و دانش در کشور شکسته است و به اثابت رسانده که نیّت خیرخواهی نیاز به سرمایه کلان ندارد.

منبع : سازمان نوسازی مدارس کشور 

منتشر کننده : نزاکت اللهیاری